Tussen waan en zin

door: Reinder Smit

 

Tussen waan en zin
zoekt men reden.
Wanneer geschiedenis wordt geschreven
met druppels jeugdig bloed
hanteert een duistere auteur

Het hart van de tijd

door: Paul van Eck, relatiebeheerder Mensen met een Missie

Deze bekende strofe uit het gedicht van Lucebert getiteld ‘De zeer oude zingt’ (1974) wordt vaak te pas en te onpas aangehaald. Door banken en verzekeraars maar het staat ook in grote neonletters op de dakrand van de Willem de Kooning Academie ‘for Leisure Management’ (foto rechts) in Rotterdam. En op de gevel van café Trefpunt in Gent.

Een sterker wapen dan oorlogstaal

door: Jeroen de Wit, pastor Klooster Wittem en cantor Oud-Katholieke Kerk Eindhoven

Samenzang is een sterker wapen dan oorlogstaal. We zien dat in demonstraties en tijdens festivals. Het samen muziek maken, zeker in koren, is in ons land nog altijd een van de meest populaire vrijetijdsbestedingen – door alle leeftijden heen. Dit terwijl muziek, en zeker zang, een van de meeste verwaarloosde vakken is in het onderwijs. En ondanks dat al tientallen jaren onderzoeken uitwijzen dat samenzang de leerprestaties verhoogt en de sociale cohesie versterkt.

Geloven in het licht

door: Chantal Tieleman

Twee teksten, een dagboekfragment van Etty Hillesum uit 1942 en een liedtekst geschreven door Huub Oosterhuis die dateert van 30 jaar later. Beiden kijken naar een onbarmhartige samenleving. Registreren donkerte: ‘dit tijdperk is hard’, zegt Hillesum. En Oosterhuis noemt het ‘de aarde zien verscheurd’. We weten waar ze op doelen: Hillesum werkt op dat moment voor de Joodse Raad die moest meewerken aan de deportatie van Joden.

Gevoelde relatie van het wij

door: Guus Prevoo, missionair veldwerker bij Vastenactie/Adventsactie

Geen ik zonder het jij van de natuur.
Gevoelde relatie met de Schepping.
Verhuld, maar tastbaar.
Stamelend op de drempel van taal.
Schepping.